Μύθος

Ο κόσμος της μουσικής πενθεί, ακούω στο ραδιόφωνο το πρωί. Όχι για τη φημισμένη χορωδία του ρωσικού στρατού που χάθηκε ολόκληρη με την προχθεσινή πτώση του αεροπλάνου στη Μαύρη Θάλασσα. Για τον χθεσινό θάνατο του ποπ τραγουδιστή Τζωρτζ Μάικλ, στα 53 του. Άνθρωπος κι αυτός, και κάθε ανθρώπου ο θάνατος είναι ένα τραγικό γεγονός. Όπως όμως γίνεται σε παρόμοιες περιπτώσεις, ανασκοπείται δημόσια η ζωή ενός ‘σταρ’ της μουσικής, μαθαίνουμε τα ποικίλα κατορθώματά του (εξάρτηση από αλκοόλ και ναρκωτικά, ποινές φυλάκισης και κοινωνικής εργασίας για οδήγηση υπό την επήρεια οινοπνεύματος κ.α.)... κι έπειτα; Διδασκόμαστε τίποτε; Ή μήπως όλες αυτές οι περιπέτειες γίνονται μέρος του ‘μύθου’ του συγκεκριμένου προσώπου, απαραίτητο συμπλήρωμα της ζωής ενός ‘καλλιτέχνη’ που λειτούργησε ως είδωλο για χιλιάδες νέους ανθρώπους; Μακάρι να υπάρχει για κάποιους τουλάχιστον ένα είδος κάθαρσης μέσα από τέτοια γεγονότα, αλλά βέβαια δεν είναι αυτή η επιδίωξη του ‘σταρ σύστεμ’. Ο Θεός να ελεήσει κι αυτόν και όλους μας.