Τετάρτη 9 Νοεμβρίου 2016

Μετά την κάλπη

«Θα είμαι πρόεδρος όλων των...» [συμπληρώνετε την εθνικότητα κατά περίπτωση].
     «Ο λαός μίλησε».
     «Τώρα αρχίζει το έργο μας».
 
     Πόσες φορές έχουμε ακούσει συνθήματα σαν τα παραπάνω, από κάθε χρώματος υποψηφίους για ανώτατα πολιτικά αξιώματα, εντός και εκτός συνόρων; Μια και οι δημοσκοπήσεις έπεσαν (για μια ακόμη φορά) έξω, ας μην επιχειρήσουμε προβλέψεις για την μελλοντική πολιτεία του νέου προέδρου των ΗΠΑ, που στην μέχρι τώρα πορεία του ανταποκρίνεται πλήρως στον ‘ὑβριστήν καὶ βίαιον καὶ λίαν ἀσελγῶς διακείμενον’ που περιέγραφε ο Λυσίας στον Υπέρ αδυνάτου λόγο του. Ωστόσο μπορούμε να πούμε με βεβαιότητα ότι η δημαγωγία είναι μια τέχνη που δεν γνωρίζει σύνορα και δεν περιορίζεται από εθνικές και άλλες διακρίσεις. Και ότι, παρόλη την πολυδιαφημιζόμενη ‘εξυπνάδα’ και τη ‘δημοκρατική ευαισθησία’ και τα ‘αντανακλαστικά’ τους, οι διάφοροι λαοί έχουν δείξει κατά καιρούς την προτίμησή τους για τα διάφορα δολώματα που ρίχνουν οι εκπρόσωποι της τέχνης αυτής. Όπως όμως αναγραφόταν παλιά στα καταστήματα, μετά την απομάκρυνση από το ταμείο ουδέν λάθος αναγνωρίζεται. Ισχύει ακόμη περισσότερο για την κάλπη.

1 σχόλιο:

Απόστολο είπε...

Σωστά. Μόνο που εδώ πλέον, έχω την αίσθηση ότι θα έχουμε μια αλλαγή φάσης στα διεθνή πράγματα, θα βρεθεί η ανθρωπότητα σε στρατηγικό κόμβο και θα επιταχυνθούν εξελίξεις στη νοτιοανατολική Ευρώπη και Μεσόγειο. Ευχόμεθα και προσευχόμεθα η Ελλάς να βγει όσο το δυνατόν αλώβητη.