Νόμοι, κίνητρα και κοινή λογική

Χρειαζόμαστε άραγε έναν ακόμη νόμο που να επαναλαμβάνει πράγματα γνωστά και αυτονόητα, που σε κάθε ευνομούμενη πολιτεία προβλέπονται από το κοινό ποινικό δίκαιο; Απ’ όσο γνωρίζω, από συστάσεως του ελληνικού κράτους υπάρχει νομοθεσία που σαφώς καταδικάζει την λόγω και έργω εξύβριση, τη συκοφαντία, την προσβολή ζωής, τιμής και περιουσίας, την κάθε είδους σωματική βλάβη, τη σύσταση συμμορίας, τον εμπρησμό, τη στάση και τόσα άλλα αδικήματα. Χρειάζεται να ποινικοποιήσουμε και τη γνώμη, τη σκέψη και το δικαίωμα της κριτικής εν ονόματι της «πολιτικής ορθότητας» (συνώνυμη της θεσμοθετημένης ιδιωτείας); Το ρατσιστικό στοιχείο, εκεί που υπάρχει, ανήκει στα κίνητρα της εκάστοτε πράξης και μπορεί να επιβαρύνει τη θέση του δράστη, δεν αλλάζει όμως τον ουσιαστικό αδικηματικό της χαρακτήρα.

     Θα συμφωνήσω με τον Εμμ. Ροΐδη ότι στην Ελλάδα χρειάζεται μόνο ένας ‘εφαρμοστικός νόμος’ που να επιβάλλει την τήρηση των ήδη υπαρχόντων νόμων από όλους, και πρωτίστως από τους βουλευτές και υπουργούς (χωρίς εξαιρέσεις). Όλα τα υπόλοιπα είναι εκ του πονηρού. Αν μάλιστα προστεθεί και μια διάταξη που να προβλέπει ότι η κατάρτιση και εφαρμογή των νόμων δεν πρέπει να παραβιάζει κατάφωρα την κοινή λογική, τότε θα έχουμε κάνει ένα σημαντικό βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση.

Σημείωση: Επανέρχομαι αναγκαστικά στο θέμα που έθιξα προ ημερών, μια και η 'περί όνου σκιάς' κυβερνητική διένεξη για το λεγόμενο αντιρατσιστικό νομοσχέδιο συνεχίζεται. Η παραπάνω επιστολή μου δημοσιεύθηκε στην Καθημερινή προχθές.