Μνήμες

Άλλα λογάριαζα να γράψω, αλλά θυμήθηκα τους πρώτους στίχους από το πασίγνωστο ποίημα του Βίκτωρος Ουγκώ ‘Το Ελληνόπουλο’ (ελληνική απόδοση Κωστή Παλαμά), που το έγραψε με αφορμή την καταστροφή της Χίου [1822], και το ανέσυρα, αλλάζοντας μόνο την αρχική λέξη, για την περίσταση:

Φωτιές διαβήκαν, χαλασμός, θάνατος πέρα ως πέρα.
Η Χίο, τ’ όμορφο νησί, μαύρη απομένει ξέρα,
με τα κρασιά, με τα δεντρά
τ’αρχοντονήσι, που βουνά και σπίτια και λαγκάδια
και στο χορό τις λυγερές καμιά φορά τα βράδια
καθρέφτιζε μεσ’ τα νερά.
Ερμιά παντού...