Παρακολουθώ αυτές τις μέρες πολλές τηλεοπτικές συζητήσεις, αναλύσεις, ερμηνείες και παρερμηνείες των όσων έγιναν και οιωνοσκοπίες για εκείνα που μέλλεται να γίνουν. Καθένας που παίρνει το λόγο, από διάφορες πλευρές του φάσματος, συνήθως αρχίζει την αγόρευσή του με μια από τις φράσεις: «Να πω κάτι απλό», «Να το κάνω τελείως σαφές», «Τα πράγματα είναι ξεκάθαρα». Ομολογώ ότι τόση αραδιασμένη απλότητα, σαφήνεια και καθαρότητα λόγου είχα πολύ καιρό να ακούσω. Αλλά τότε γιατί τα νοήματα είναι τόσο μπερδεμένα ώστε να προσπαθούμε ματαίως να διακρίνουμε τη λεπτή διαφορά ανάμεσα σε απαγκίστρωση και αποδέσμευση, σε καταγγελία και απόρριψη, σε παράταση και επιμήκυνση, σε κυβέρνηση ‘ειδικού σκοπού’ και ‘ειδικής εντολής’ και άλλα συναφή; Γιατί έννοιες που ακούγονται ως συνώνυμες από τους ακροατές παρουσιάζονται ως τελείως αντίθετες από τους ρήτορες; Φαίνεται τελικά ότι η πολιτική βδελύσσεται την απλότητα, όσο κι αν την επικαλείται για λόγους επικοινωνίας.
Ένα μόνο με ικανοποιεί: ότι τουλάχιστον με την παρούσα επιλογή υπηρεσιακού πρωθυπουργού εν όψει εκλογών θα γελάσει ο κάθε πικραμένος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου