Τετάρτη 2 Νοεμβρίου 2011

Σαφέστατα!

Επειδή στα δημοψηφίσματα έχει μεγάλη σημασία η σαφήνεια με την οποία τίθεται το ερώτημα και η πληροφόρηση που έχουν γι’ αυτό οι ψηφοφόροι, καταθέτω τη δική μου συμβολή στη διατύπωση του φλέγοντος ζητήματος των ημερών μας:
     ‘Με δεδομένη τη διεθνή οικονομική συγκυρία, που κυριαρχείται από αλλεπάλληλα κερδοσκοπικά παίγνια, και την κατά το μάλλον και ήττον λογικά τεκμαιρόμενη αδυναμία της χώρας μας προς εκπλήρωση των τρεχουσών αλλά και των επί σειράν ετών συσσωρευμένων οικονομικών της υποχρεώσεων, που αναμένεται να εκδηλωθεί οσονούπω, λαμβάνοντας υπόψη το ενδεχόμενο δημιουργίας ενός Ευρώ δύο ταχυτήτων, γεγονός που θα έχει δυσμενείς επιπτώσεις στην ενότητα της Ευρώπης, για την οποία τόσο σκληρά αγωνίσθηκαν οι μεγάλοι οραματιστές πρωτεργάτες του παρελθόντος, μη λησμονώντας ότι οι συνέπειες μιας τυχόν απορριπτικής απάντησης μπορεί να επεκταθούν σε βάθος χρόνου (κατά το «αμαρτίαι γονέων παιδεύουσι τέκνα»), χωρίς να μπορεί να αποκλεισθεί και η πιθανότητα πρόκλησης οικονομικού χάους (κατά τη θεωρία του φτερουγίσματος της πεταλούδας) με ντόμινο πολιτικών, γεωστρατηγικών και οικονομικών ανακατατάξεων και κατάρρευση του εγχωρίου και διεθνούς τραπεζικού και χρηματοπιστωτικού οικοδομήματος, αποδέχεστε, ναι ή όχι, την ασυζητητί απόρριψη της επικειμένης νέας δανειακής σύμβασης της Ελλάδας που άλλοι αποφάσισαν για σας, πάντοτε σύμφωνα με τις επιταγές της εθνικής και ηθικής σας συνείδησης, με το χέρι στην καρδιά, χωρίς φόβο, πάθος ή επηρεασμό από αλλότρια συμφέροντα, και όσο το επιτρέπει η διανοητική σας αντίληψη;’  
     Το σύνολο των απαντήσεων σ’ ένα τόσο ξεκάθαρο ερώτημα δεν μπορεί παρά να αντανακλά επακριβώς την ελεύθερη βούληση του κυρίαρχου Ελληνικού λαού.

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Εγώ θα ήθελα να ρωτήσω το εξής αφελές ίσως ερώτημα: Πότε θεωρούμε πως ο λαός είναι σοφός; Όταν αποφασίζει ποιός θα τον κυβερνήσει ή όταν απαντάει σε δημοψηφίσματα; Όταν βγαίνει στους δρόμους και διαμαρτύρεται για τα μέτρα λιτότητας ή όταν ζητάει παροχές με δανεικά από την ΕΕ; Γιατί στην μία περίπτωση θεωρούμε πως δεν έχει την ωριμότητα και στην άλλη περίπτωση ότι την έχει; Πότε θα μάθουμε σαν λαός να έχουμε υπευθυνότητα σε ό,τι κάνουμε και να μην αποφασίζουμε με βάση το συναίσθημα;

Α. Παπαγιάννης είπε...

Καθόλου αφελές το ερώτημα! Αν δεχόμασταν την άποψη του Σωκράτη, η γνώμη των πολλών (ακόμη και όλων) δεν έχει τη βαρύτητα της γνώμης του ‘ενός και επαΐοντος’. Δυστυχώς, δεν εμπιστευόμαστε κανέναν από αυτούς που προβάλλουν σήμερα ως επαΐοντες. Όσο για τη γνώμη του λαού, συνήθως αν συμφωνεί με τη δική ‘μας’ (όποιοι κι αν είμαστε) είναι ώριμη, ενώ αν διαφωνεί είναι προϊόν συναισθηματικής αντίδρασης ή φταίει η πλύση εγκεφάλου των ‘άλλων’. Αυτό που ονομάζουμε ‘σοφός λαός’ ας το περιορίσουμε στις παροιμίες: όπου μπλέκει η πολιτική και τα κάθε λογής συμφέροντα, η υπευθυνότητα πάει περίπατο.