Πέμπτη 22 Σεπτεμβρίου 2011

Βαρυχειμωνιά

Θυμήθηκα χθες ένα παλιό τραγούδι του Μ. Χιώτη, τραγουδισμένο από την Μαίρη Λίντα (ακούστε το ΕΔΩ).

Με τέτοια βαρυχειμωνιά
και με φουρτούνα στην καρδιά
το κύμα σε τυλίγει
κι αν κάνει η βάρκα σου νερά
τότε την κάθε σου χαρά
η θάλασσα την πνίγει.

Μοιάζεις κι εσύ σαν θάλασσα
που με τα κύματα σου
μου τα 'χεις κάνει θάλασσα
και πνίγομαι κοντά σου.

Όταν στο πέλαγο βρεθείς
είναι μοιραίο να χαθείς
με τέτοια τρικυμία
και το τιμόνι της καρδιάς
θα σου τ' αρπάξει ο βοριάς
που το' χει αδυναμία.


Αφιερώνεται εξαιρετικά στην τρόικα και την κυβέρνηση της καρδιάς της, για τα όσα καλά έχουν σχεδιάσει για μας, χωρίς εμάς, αυτά που μας είπαν χθες, κι αυτά που ακόμη κρατούν κρυφά στα φυλλοκάρδια τους.

1 σχόλιο:

Λήμνος είπε...

Πολύ όμορφο το ποίημα και αληθινό.
Διακρίνω μια κόπωση στους αναγνώστες του blog. Ίσως φταίνε οι γενικότερε συνθήκες. Μας πήραν από κάτω...