Τετάρτη 20 Ιουλίου 2011

Ώρα για ΤΣΑΥ

Δανείζομαι την παρακάτω επιστολή και πάλι από την Καθημερινή, μια και το εν λόγω Ταμείο εισπράττει και τα δικά μου χρήματα και θα έχει (θα έχει;) να μου δίνει αν Θεού θέλοντος πιάσω το απαιτούμενο όριο ηλικίας.

Συντάξεις
Όταν σπουδάσει κανείς γιατρός (ή οδοντίατρος), τον υποχρεώνει η Πολιτεία να γραφτεί στο Ταμείο Υγειονομικών (ΤΣΑΥ). Θέλει δεν θέλει, πληρώνει μια ζωή στο ΤΣΑΥ. Αν τύχει να εργάζεται και σε κάποιον φορέα του Δημοσίου (π.χ. ΕΣΥ, πανεπιστήμιο),  υποχρεώνεται και πάλι να γραφτεί (και) στα Ταμεία του Δημοσίου, με αποτέλεσμα ένα τεράστιο μέρος του μισθού του να παρακρατείται (θέλει δεν θέλει) για τη σύνταξη, που κάποτε περιμένει να πάρει και, που για τα ελληνικά δεδομένα, είναι «υψηλή», χωρίς αυτό να είναι δική του επιλογή. Κανείς όμως ποτέ δεν είχε προβλέψει ότι  θα καθίστατο... ποινικό αδίκημα να χαρακτηριστείς μη χαμηλοσυνταξιούχος! Και όταν έλθει εκείνη η ώρα, το κράτος, που τον υποχρέωνε να ασφαλιστεί στους κρατικούς φορείς, του ανακοινώνει ότι (τα) λεφτά (του), που τα κακοδιαχειρίστηκαν ατιμώρητα οι διορισμένοι απ’ αυτό διοικητές των Ταμείων (πρβλ. «δομημένα ομόλογα»), δεν υπάρχουν και τον... τιμωρεί με τους παρακάτω τρόπους: 1. Του πληρώνει συντάξεις - εφάπαξ... μερικά χρόνια μετά, αδιαφορώντας πώς θα ζήσει εν τω μεταξύ. 2. Του κόβει κατά 10% το εφάπαξ. 3. Του βάζει ειδική έκτακτη εισφορά στη σύνταξη. 4. Του επιβάλλει «επίδομα αλληλεγγύης», δηλαδή επειδή του έκανε μεγάλες κρατήσεις χωρίς να ερωτηθεί  (για να πάρει ικανοποιητική σύνταξη), του ελαττώνει τη σύνταξη αυτή για να δώσει σ’ αυτούς που πλήρωναν λίγο στα Ταμεία τους, δηλαδή τους γίνονταν μικρές κρατήσεις ή και καθόλου! 5. Βάζει... δεύτερο «επίδομα αλληλεγγύης» επειδή προφανώς δεν τον έχει τιμωρήσει αρκετά με το πρώτο. Να σημειωθεί ότι πρώτα φορολογείται η σύνταξη στο σύνολό της και μετά αφαιρούνται τα «επιδόματα αλληλεγγύης» και η έκτακτη εισφορά, δηλαδή φορολογείσαι σαν να τα εισπράττεις, ενώ τα εισπράττει το κράτος! 6. Βάζει πλαφόν στις συντάξεις (άραγε αυτό αφορά όλους, π.χ. πρώην διοικητές τραπεζών;). 7. Ανεβάζει το όριο συνταξιοδότησης. 8. Καταργεί τη 13η και 14η σύνταξη. Το τρελό της ιστορίας είναι αν κάποιος χηρεύσει, και ο/η σύζυγός ανήκε στο ίδιο Ταμείο, παίρνει μόνο το... 25% της σύνταξης που δικαιούται, αν δε είναι εν ενεργεία, για να πάρει έστω αυτό το ποσοστό, τα χρόνια που το παίρνει δεν θεωρούνται συντάξιμα, αλλά οι κρατήσεις γίνονται κανονικά! Απίστευτες καταστάσεις. (Σε αντιδιαστολή, οι βουλευτές θεμελιώνουν συνταξιοδοτικό δικαίωμα με μόνο... δύο θητείες.) Με ένα τέτοιο ανέντιμο κράτος όμως, πώς είναι δυνατόν να περιμένει κανείς οι πολίτες του να είναι συνεπείς ως προς τις υποχρεώσεις τους και να συμπαραταχθούν στις δύσκολες στιγμές που περνάμε;
Νίκος Ζαχαριάδης

Προσθέτω ακόμη ότι το Ταμείο μας (όπως και άλλα επαγγελματικά αντίστοιχα) βασίζεται στην αυτασφάλιση, δηλ. ΔΕΝ πληρώνει τίποτε το κράτος, υπόκειται όμως σε περιορισμούς ως προς το ύψος των συντάξεων που επιβάλλει ο επίτροπος του κράτους (στα κομμουνιστικά καθεστώτα λεγόταν κομισάριος) που μετέχει στη διοίκησή του και είναι ο μόνος με δικαίωμα βέτο. Έτσι, ενώ εδώ στην κυριολεξία "λεφτά υπάρχουν", το κράτος υπαγορεύει πόση σύνταξη θα πρέπει να δίνει το ταμείο!

2 σχόλια:

GAAEC είπε...

Με λύπη μου βλέπω ότι κανείς δεν έγραψε κάτι αν και καίει περίπου 120.000 ασφαλισμένους!!!! Μα τόσο ανήμποροι έχουμε γίνει?

Α. Παπαγιάννης είπε...

Ούτε στην Καθημερινή είχε γράψει, απ' όσο θυμάμαι. Από τότε όλα τα ταμεία αυτοαπασχολουμένων (δικηγόροι, μηχανικοί κτλ) ενοποιήθηκαν, δηλ. δουλεύουν με το ίδιο καθεστώς που περιγράφει ο συνάδελφος στην επιστολή. Και βέβαια τα κεφάλαιά τους χρησιμοποιούνται για να μπαλώνουν άλλες τρύπες...