Συνηθίσαμε να έχουμε κάθε τόσο και από μία στη Βουλή, για την παιδεία, την οικονομία, την εξωτερική πολιτική κ.ο.κ. Αναρωτηθήκαμε άραγε ποτέ τι ακριβώς εξυπηρετεί η διαδικασία αυτή; Ακούμε σ’ αυτήν πράγματα που δεν είχαμε πληροφορηθεί με άλλον τρόπο; Παράγει κάποιο είδος ουσιαστικής πολιτικής (αυτό που οι αγγλόφωνοι θα ονόμαζαν policy και όχι politics); Λύνει ή έστω προωθεί το πρόβλημα για το οποίο υποτίθεται ότι συγκαλείται ή χρησιμεύει ως βήμα για κάθε είδους κομματική απαίτηση ή και προσωπική παράκληση (π.χ. «Δώστε μου μια ευκαιρία να γίνω κι εγώ πρωθυπουργός», τουλάχιστον πριν γίνει ο Κάρολος βασιλιάς στη θέση της μακροβιότατης Ελισάβετ της 2ης); Με άλλα λόγια, προσφέρει κάτι αξιόλογο στην δημόσια ζωή ή είναι απλώς αρένα για ρητορικούς αγώνες και ‘σκληρές κριτικές’; Ρητορικά τα ερωτήματα, οι απαντήσεις μόνο για δική μας αμοιβαία ικανοποίηση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου